جمعه، اردیبهشت ۳

شاخه‌هاي خيس و باران خورده؛ پاك




هيچ چيز به اندازه‌ي يك جنگل بكر، آدم را ياد خوشبختي نمي‌اندازد.




پ.ن:
ميرم؛
جاي من اينجا نيست.