جمعه، خرداد ۳۰

بهار از دستاي من پر زد و رفت

 
 
شبي نيست که  واقعن شب باشد؛
همه تکرار ِ روزند؛
پر ِ گريه،
پر ِ شک،
پر ِ درد.
 
شب اگر شب باشد، زمان ِ آرامش در آغوش ِ معشوق​ست،
در بستري امن، پر از گل ِ ناز.
نه شب است اينکه  بي او ميگذرد و انتظار ِ بي​جهت ِ آمدنش.
نه شب است اينکه بر من ميگذرد.
 
 
 
 
_________________
گل ِ يخ توي دلم، جوونه کرده.